وضعیت قرمز بیمارستان‌های کودک در مشهد | مدیر امور بیمارستان‌های مشهد: مدارس ابتدایی را غیرحضوری کنید

به گزارش شهرآرانیوز، اینجا کسی آرام و قرار ندارد، از مادری که بی‌تاب فرزندش است تا صدای گریه‌های بی امان کودکان معصوم، اینجا یکی از بیمارستان‌های تخصصی کودک در مشهد است.

در یک عصر سرد زمستانی وارد بیمارستان اکبر می‌شوم. تا چشم کار می‌کند تخت‌های بیمارستانی پر شده از جسم‌های بی‌رمق کودکانی بیمار که از شدت درد صدایی ضعیف از اعماق وجودشان به گوش می‌رسد.

در عرض چند دقیقه، سالن اورژانس دیگر جای سوزن انداختن نیست، مردم یکی پس از دیگری درحالی‌که کودکانشان را پتوپیچ کرده‌اند سراسیمه وارد اورژانس می‌شوند، اما به دلیل تعداد زیاد کودکان بیمار، پذیرش به کندی صورت می‌گیرد.

پذیرش نداریم

به‌عنوان مراجعه‌کننده به پذیرش اورژانس مراجعه می‌کنم، اما متصدی پذیرش درحالی‌که تمامی لیست‌های پذیرشش پر شده است و نام کودکان را یکی یکی می‌خواند، پاسخ می‌دهد: خانم! پذیرش نداریم، ببرید بیمارستان دکتر شیخ!

کمی آن‌طرف‌تر، یکی از همراهان بیمار می‌گوید: چهار روز است که برای مداوای دخترم اینجا هستم، بسیاری از افراد با کودک بیمار مراجعه می‌کنند، اما چون جا نیست مجبورند به بیمارستان دیگری بروند و معمولا هم به بیمارستان دکتر شیخ ارجاع می‌شوند، ولی آنجا هم حال خوشی نسبت به بیمارستان اکبر ندارد.

در ادامه حتما بخوانید صف طولانی درمان سرطان در مشهد | کمبود دستگاه‌های پیشرفته درمان در کشور

تخت خالی نداریم

انتهای سالن، سمت چپ، تابلو اورژانس کودکان به چشم می‌خورد. به  بخش اورژانس کودکان وارد می‌شوم و  در  کنار یکی از  تخت‌ها با  مادری زجرکشیده گفت‌وگو می‌کنم.

خانم صیادی، مادر یکی از  کودکان بیمار می‌گوید: ساعت از  ۲ نیمه شب گذشته بود. تب دخترم به شدت زیاد شده بود. بی حس و بی رمق روی تخت خوابیده بود و  هر قرص، شربت و  شیافی که  مناسب تب بود برایش استفاده کردم، اما دارو‌ها هیچ اثری نداشت.

او ادامه می‌دهد: هوا به شدت سرد بود، ولی چون فرزندم سابقه تشنج داشت، نتوانستم تا صبح صبر کنم. شبانه خودم را  به  بیمارستان دکتر شیخ رساندم. ضربان قلبش کند شده بود. احساس کردم دخترم هوشیاری کمی دارد. درحالی که جسم نیمه جان دخترم را  روی دستانم گذاشته بودم وارد بیمارستان شدم تا  پذیرش شوم ولی متصدی پذیرش در کمال تعجب گفت که  تخت خالی نداریم و مجبور شدم به اینجا بیایم.

کرونا، دامن‌گیر کودکان

شاهوردی پدری که فرزندش در بخش اورژانس بیمارستان اکبر بستری است، می‌گوید: فرزندم را با علائم دل‌درد و تب بالا به اینجا آوردم. تشخیص پزشک، کروناست، تا الان که سه روز است فرزندم اینجا بستری است، گروه گروه کودکان بیمار را با همین علائم بستری می‌کنند.

وی ادامه می‌دهد: وضعیت بهداشتی بسیار نامناسب است و اینجا حتی اگر کسی مریض هم نباشد به دلیل نبود امکانات بهداشتی قطعا بیمار خواهد شد.

سلیمانی، مادر یکی از کودکانی است که در بخش عفونی بستری است، می‌گوید: هر دو فرزندم علائمی مشابه هم مثل تنگی‌نفس، تب بالا و سرفه‌هایی که قطع نمی‌شد، داشتند. به اورژانس مراجعه کردم و هر دو بستری شدند، ریه‌های هر دو درگیر عفونت شده است و باید بعد از طی مراحل درمان، مرخص شوند.

زنگ خطر بهداشت

به طبقه دوم بیمارستان می‌روم. بوی نامطبوعی از این بخش به مشام می‌رسد. اتاقی در انتهای سالن مخصوص نگهداری زباله‌های عفونی است، اما حجم انبوه زباله‌ها به قدری است که درِ سطل‌های زباله بسته نشده است.

به بخش عفونی بیمارستان وارد می‌شوم. در کنار سالن دستگاه بخور برای کودکانی که مشکل تنفسی دارند، تعبیه شده است. هر ساعت یک کودک از این دستگاه بخور استفاده می‌کند.

خانم دهیاری که فرزندش را در آغوش گرفته است، می‌گوید: بیمارستان فقط دو دستگاه بخور دارد، لوله‌ این دستگاه عوض نمی‌شود و همه از یک لوله آلوده استفاده می‌کنند و بیماری‌ را به یکدیگر انتقال می‌دهند.

شیفت‌های اجباری پرستاران

یکی از پرستاران شیفت شب با ابراز گلایه از حجم زیاد کار در بیمارستان می‌گوید: در این بیمارستان طی دو ماه اخیر با توجه به پیک ابتلا به آنفلوآنزا، اضافه بر توان ما شیفت‌های اجباری برایمان درنظر گرفته‌اند. این حجم زیاد کار باعث می‌شود از طرفی نتوانیم رسیدگی لازم به بیماران داشته باشیم و از طرف دیگر حتی گاهی باعث احتمال خطا در درمان بیماران می‌شود.

وی بیان می‌کند: در هر شیفت به ۱۰ بیمار رسیدگی می‌کنیم که این موضوع باعث می‌شود فشار کاری زیادی را متحمل شویم. طبق مصوبه مجلس زنان شاغل دارای فرزند کمتر از ۶ سال، باید در هفته ۳۶ساعت فعالیت داشته باشند، چرا این قانون برای پرستاران اجرا نمی‌شود؟

مدارس را غیرحضوری کنید

وضعیت اورژانسی بیمارستان اکبر را از دکتر رضا وثوقی مقدم، مدیر امور بیمارستان‌ها و تعالی خدمات بالینی دانشگاه علوم پزشکی مشهد پیگیری می‌کنم، او در این خصوص می‌گوید: کرونا یا آنفلوآنزا برای ما فرقی ندارد، هر دو عفونت ویروسی تنفسی هستند و هر دو علائم مشترک و درمان مشترک دارند.

وی ادامه می‌دهد: پیک این بیماری در بین کودکان از یک ماه پیش شروع شده است و همچنان ادامه دارد. باید مسئولان امر تدبیری اندیشیده و حداقل برای مدتی مدارس را غیرحضوری کنند تا شیوع آن بین کودکان بیشتر نشود. کافیست در کلاس درس یک نفر مبتلا به کرونا یا آنفلونزا باشد همین یک مورد کافی‌است تا تمام کلاس را مبتلا کند.

مدیر امور بیمارستان‌ها ادامه می‌دهد: هر بیمارستان ظرفیت و توانی دارد و همیشه نمی‌توانیم از ظرفیت درمان استفاده کنیم، باید قبل از اینکه وضعیت از این بحرانی‌تر شود راه پیشگیری از شیوع این ویروس را جدی بگیریم.

وی در ادامه می‌افزاید: بیمارستان اکبر بیش از ۴۰ درصد و بیمارستان دکتر شیخ دوبرابرظرفیت خود بیمار پذیرش می‌کنند. درحال حاضر به دلیل تعداد زیاد بیماران فقط بیمارانی که نامه دکتر دارند پذیرش می‌شوند و برای بیماران سرپایی فعلا پذیرشی نداریم، ولی اگر بیمار بدحال داشته باشیم و ضرورت بستری باشد و جا نداشته باشیم با اضطرار حتی در راهرو روی یک تخت مراحل درمان را انجام می‌دهیم.

وثوقی‌مقدم می‌گوید: به عنوان کمکی برای بیمارستان اکبر، بخشی از بیمارستان ولایت را هم آماده کردیم تا ظرفیت بیشتر شود، ولی هنوز از این ظرفیت استفاده نشده است.

وی درخصوص کمبود نیروی پرستاران هم بیان می‌کند: استخدام نیروی انسانی به این راحتی نیست و باید از طریق آزمون استخدامی و فراخوان انجام شود، لذا سعی کردیم با همین نیرو، تعداد شیفت‌ها را بیشتر کنیم، چون چاره‌ای دیگر جز این نداریم.